….Yπάρχουν άτομα τα οποία τα ενταφιάζουμε στο χώμα αλλά είναι τόσο ιδιαίτερα αγαπημένα που η καρδιά μας είναι το σάβανό τους, των οποίων η ανάμνησή τους αναμειγνύεται κάθε μέρα με τους χτύπους της καρδιά μας, τα σκεφτόμαστε όπως όταν αναπνέουμε, βρίσκονται κατοικούν μέσα μας δια μέσου του τρυφερού νόμου της μεταμψύχωσης της αγάπης
Mία ψυχή είναι στην ψυχή μου
Όταν πράτω κάτι καλό όταν ένας καλός λόγος λέγεται για μένα αυτή η ψυχή μιλά και αντιδρά.Μόνο ό,τι δυνατό καλύτερο μπορώ να έχω,αναδύεται από αυτό τον Τύμβο όπως τ’αρώματα του κρίνου που ευωδιάζουν την ατμόσφαιρα.
To κρίνο στην κοιλάδα / Oι δύο γυναίκες_Ονορέ ντε Μπαλζάκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου